Geçenlerde bir çocuk parkının önünden geçiyordum, etrafta oynamaya çalışan bir kaç çocuk, etrafta kırık bir bira şişesi, sigara ızmaritleri ve çocukların anne babalarının oturması gereken yerlerde de sigara ve biralarla insanlar. Bu manzara gerçekten içimi acıttı, kendimi bir anda çok sorumsuz hatta kötü hissettim. Küçük çocuklar, kendi parklarını, güvenle yürümeleri gereken kaldırımları hatta eğitim hayatında “eti senin kemiği benim” diyerek teslim edildikleri okullarda uğradıkları tacizlerden kendilerini korumaktan yoksunlardı. Öylese onları kimin koruması gerekiyordu?

Toplum… O gün şuna kanaat getirdim. Çocuklarını koruyamayan bir toplum “onur”dan bahsetmemeli.

İyi ama diyeceksiniz, bu konunun din ile ne alakası var?

Anlatayım…

Size göre çocuk nedir? 

Ya da inandığınız Tanrı, çocuklar hakkında ne söylüyor?

Çocuk imdir yahut?

Nereden gelirler mesela? 

Çocuklar neden vardır, varlık amaçları nedir?

Neler beklemeliyiz onlardan?

Ne gibi ihtiyaçları vardır?

Tüm bu soruların yanıtının belirli bir dünya görüşünden geldiğini hiç düşünmüş müydünüz?

Ağaç yaş iken eğilir sözünden yola çıkarak çocukların küçük ve şekillendirilebilir birer yaş ağaç olduğu örneğiyle de bunu bağdaştırırsak insanların çocuklar üzerindeki emelleri, hayalleri, onlara yükledikleri anlamlarla onları şekillendirmeye çalışıyorlar.

Ne mi demek istiyorum?

Çocuk ileride diğerlerinden daha başarılı olması gereken (başarı?) yani daha çok para kazanması gereken bir birey mi? Bir ideoloji ya da fikir uğruna ölmeye hazır bir nefer adayı mı? Aile ya da soyağacına gurur getirmesi gereken bir birey mi? Potansiyel bir gelin ya da damat adayı mı?

Kutsal Kitap çocukların Tanrı’dan gelen bir armağan olduğunu söyler. 

“Çocuklar RAB'bin verdiği bir armağandır, Rahmin ürünü bir ödüldür.” 

Mezmur 127:3

Siz, size verilen armağanlara nasıl bakıyorsunuz? Nerede saklıyorsunuz?

Sizce içerisinde yaşadığımız toplum çocuklara, çok değerli bir armağan gibi davranıyor mu? Okulda, evde, parklarda örneğin...

Ya inandığınız inanç çocuklar için ne söylüyor?

Belki de inanç, toplum ve çocuk konusu o kadar da birbirinden uzak değildir...

Ne dersiniz?