Taze güneş ışığı ve

Eski kahve damlacıkları 

Seramik kupada kalmış, duruyorlar.

Sükutla bakıyorum,

Yüreğimin durulmasını 

Ağrıyan sırtımın yatıştırılmasını 

Bekliyorum. 

Sevgisi güneş ışığından sıcak olan,

Lütfü yağmur gibi akan,

Görkemi şelale gibi gürleyen 

Tanrı’yı anımsıyorum.

Sesi ile yaratılışı yarattı

        göklerden gümbürtü

        rüzgarlara ve dalgalara buyurur 

        ve bana fısıldar tatlı mı tatlı,

“Kızım

Cesur ol

Elim burada işte.”

Ben geriye bakınca 

Kaya gibi istikrarlı sadakatini 

Hatırlayabilir miyim? 

Hatta kayalar ufalansa

Hatta dağlar denize bile düşse 

Vaatlerin gerçektir.

Sözün sonsuza dek durur

Dünyanın sonuna dek

Beni terk etmezsın.

Anımsayabilir miyim?…

Evimizi kaybetme, vadisinden 

Ve yeni bir ev yaratmanın zahmetinden 

Senin beni nasıl taşıdığını…

Doğurmanın ateşinde 

Bana nasıl lütfu öğrettiğini,

Sancıların arasında nasıl 

Yaşam nefesi ve

Dinlenme fırsarı verdin bana.

Anımsayabilir miyim?…

Yüzünü görmeme izin verdiğin günü

O görümü görünce

İçimde huşu 

Hayranlıkta

Benim için sevginin derinliğini görünce 

Nasıl ağladığımı

“Eğer Seni takip edebilirsem

Eğer ömrüm boyunca Sana hizmet edebilirsem —

Her şey alabilirsin —

Her şeyim, herhangi bir şey —

Tekrar ve tekrar…”

Beni Senin çocuğun yapan lütuf

Ne harika 

İsa

Bu toprak kalbi ne hızlıca unutur —

Sen’den gelen iyiliği kabul edeyim

ama kötülüğü kabul etmeyeyim mi?

Sevinci

Ama üzüntüyü değil?

Kesinlikle hayır.

Çünkü hiç bir gözyaşı boşa gitmez

Çoban Kralımın hizmetinde 

Sadece bana sımsıkı tut, İsa

Nazik Kurtarıcım

Yüreğime Gerçeği

                ve Sevgiyi fısılda 

Seni tanımak

Yeterlidir

İyi ve merhametli Kralım.

“Beni öldürecek, umudum kalmadı, 

Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.”

‭‭EYÜP‬ ‭13:15‬ ‭

“Rab’bin işlerini anacağım,

Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.

Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim,

Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.”

Mezmurlar 77:11-12