Yahudi inançlarına göre kurban kesmek günahların bağışlanmasıyla ilişkiliydi. Her günahın karşılığı olarak farklı detaylarla kesilen ya da yakmalık sunulan sunalar vardı. Örneğin Rab Musa’yı Buluşma Çadırı’na çağırdığında, sunuyla ilgili neler anlatılıyorsa doğrudan Kutsal Kitap’tan bakalım:
Levililer 1:1-18
RAB Musa'yı çağırıp Buluşma Çadırı'ndan ona şöyle seslendi: “İsrail halkıyla konuş, onlara de ki, ‘İçinizden biri RAB'be sunu olarak bir hayvan sunacağı zaman, sığır ya da davar sunmalı.

“ ‘Eğer yakmalık sunu sığırsa, kusursuz ve erkek olmalı. RAB'bin sunuyu kabul etmesi için onu Buluşma Çadırı'nın giriş bölümünde sunmalı. Elini yakmalık sununun başına koymalı. Sunu kişinin günahlarının bağışlanması için kabul edilecektir. Boğayı RAB'bin önünde kesmeli. Harun soyundan gelen kâhinler boğanın kanını getirip Buluşma Çadırı'nın giriş bölümündeki sunağın her yanına dökecekler. Sonra kişi yakmalık sunuyu yüzüp parçalara ayırmalı. Kâhin Harun'un oğulları sunakta ateş yakıp üzerine odun dizecekler. Hayvanın başını, iç yağını, parçalarını sunakta yanan odunların üzerine yerleştirecekler. Kişi hayvanın işkembesini, bağırsaklarını ve ayaklarını yıkayacak. Kâhin de hepsini yakmalık sunu, yakılan sunu ve RAB'bi hoşnut eden koku olarak sunağın üzerinde yakacaktır.

“ ‘Eğer kişi yakmalık sunu olarak davar, yani koyun ya da keçi sunmak istiyorsa, sunusu kusursuz ve erkek olmalı.Onu sunağın kuzeyinde, RAB'bin önünde kesmeli. Harun soyundan gelen kâhinler kanı sunağın her yanına dökecekler. 12Kişi başını, iç yağını kesip hayvanı parçalara ayırmalı. Kâhin bunları sunakta yanan odunların üzerine yerleştirecek. 13Kişi hayvanın işkembesini, bağırsaklarını, ayaklarını yıkamalı. Kâhin bunları sunak üzerinde yakarak sunmalı. Bu yakmalık sunu, yakılan sunu ve RAB'bi hoşnut eden kokudur.

“ ‘Eğer kişi yakmalık sunu olarak RAB'be kuş sunmak istiyorsa, kumru ya da güvercin sunmalı. Kâhin sunuyu sunağa getirecek, başını ayırıp sunağın üzerinde yakacak. Kuşun kanı sunağın yan tarafından akıtılacak. Kâhin kuşun kursağını pisliğiyle birlikte çıkarıp sunağın doğusundaki küllüğe atacak. Kanatlarını tutarak kuşu ikiye bölecek, ama tümüyle ayırmayacak. Sonra kuşu sunakta yanan odunların üstünde yakmalı. Bu yakmalık sunu, yakılan sunu ve RAB'bi hoşnut eden kokudur.’ ”

 
Buna benzet diğer kurban sunma yöntemleriyle ilgili onlarca belki yüzlerce ayet bulmak mümkündür.

Tanrı’nın halkına inanç atalarımız vasıtasıyla aktardığı tüm bu kuralların o dönemle ve Kutsallığa giden Tanrı Halkıyla büyük bir bağı vardı. Tanrı bir antlaşma yaparsa iki tarafı olurdu ve kurallara uyulacaktı. Bu kurbanlar sadece kesilen hayvanlardan da oluşmuyordu. Örneğin Mezmurlar 51:16-17’de denir ki “ Senin kabul ettiğin kurban alçak gönüllü bir ruhtur. Hoşea 6:6’da “Çünkü ben kurbandan değil, bağlılıktan hoşlanırım, Yakmalık sunulardan çok beni tanımanızı isterim” diyerek başka bir kurban arzusunu görürüz Tanrı’nın.  
Kısa olarak böyle bahsedebiliriz Eski Ahit’ten Kurban hakkında.... Fakat şu an bir tapınakları bulunmadığından dolayı Yahudiler kurban kesmiyorlar. Hristiyan inançlarına göre ise artık kurban kesilmesine gerek duyulmuyor. Çünkü “tamamlandı”.


Hristiyanlar hayvanlar kesip kurbanlar sunmazlar. Bunu yapmalarının şüphesiz ki yegane sebebi vardır. Mesih’e iman edenler yani Hristiyanlar, O’nun kendileri için acı çektiğine ve kendisini “alçak gönüllü bir ruh olarak” inanlar için feda ettiğine inanırlar. Bilerek ve isteyerek. Kolayca kurtulabilecek ve her şeye gücü yetecekken bunu seçtiğine inanırlar. Dünyada Tanrı Halkı’na öğretmenlik ettiği sırada –Gidin de, “Ben kurban değil, merhamet isterim” sözünün anlamını öğrenin derken niyetini açıkça belli ediyordu.

Sunakta adak adarken kardeşinle küs olamazdın. Matta 5:23-24’te Mesih “Bu yüzden, sunakta adak sunarken kardeşinin sana karşı bir şikayeti olduğunu anımsarsan, adağını orada, sunağın önünde bırak, git önce kardeşinle barış…” dedi.

Luka 22:7-20’de “Bu sizin uğruna feda edilen bedenimdir. Bu kâse, sizin uğrunuza akıtılan kanımla gerçekleşen yeni antlaşmadır” demişti. Bu sözü iyi dinleyen elçiler bütün dünyaya yapılmış olan yeni antlaşmamızı duyururken “Tanrı Mesih’i kanıyla günahları bağışlatan ve imanla benimsenen bir kurban olarak sundu. Böylece adaletini gösterdi. Çünkü sabredip daha önce işlenmiş günahları cezasız bıraktı. Bunu, adil kalmak ve İsa’ya iman edeni aklamak için şimdiki zamanda kendi adaletini göstermek aracılığıyla yaptı.” diyeceklerdi.(Romalılar 3:25)

İbranilere müjde duyurulurken Mesih’in günahlarımız için geçerli ve TEK BİR KURBAN olarak sunulduğu gerçeği duyurulacaktı.

Sefanya 1:7 yüzler yıl önce  müjdelendiği ve  Eski Ahit’te de yazıldığı gibi “Susun Egemen RAB’bin önünde, Çünkü O’nun günü yaklaştı. RAB bir kurban hazırladı, konukları çağırdı.” ayetini Mesih çarmıhta son bir yudum üzüm ürünü tadarak “Tamamlandı” diyerek bitirecekti.

Tanrı’yla aramızdaki küskünlük perdesinin kalkmasını sağlayan Mesih aracılığıyla barış sağlandı. Şimdi bize kalan yapılacak şey “elinizden geldiğince herkesle barış içinde yaşamak”(Romalılar 12:18) O’na doğruluk ve  şükran kurbanları sunmaktır.   Hristiyanlar hayvanlar kesip kurbanlar vermiyor. Çünkü onlara düşen şey artık, bu büyük Kurban’a iman etmek ve layık olmaktır.

Teşekkürler RAB.