Bir sarayım olsaydı

Tepenin üstünde…

Bir sürü kullarım olsaydı

     ve hizmetçilerim

     bir de şöförüm… 

Çepeçevre yeşil olsaydı

    Yüzme havuzuyla 

    Yabani çiçek bahçesiyle… 

Koskocaman bir mutfağım olsaydı

   Kişisel şefimle

   İstediğim zaman beni beslenirdi

   Her zaman tertemizdi… 

Kitaplarla dopdolu bir kütüphanem olsaydı

Yumyumuşak bir yatağım olsaydı

Büyük ekranlı televizyonum olsaydı 

   istediğim kadar patlamış mısır ile…

Birisi gelip bana,

“Tüm bunları bırakmak ister misin,

   karada uyumak için?” diye sorsaydı… 

Şöförünü bırak

   aracını da 

   ayakların yorulsun diye

Kullarını bırak

Hizmetçilerini bırak

Hem de yüzme havuzunu

Hem de bahçeyi 

Terleyeceksin

Üşüyeceksin 

Rahatsızlığı ve bitkinliği öğreneceksin 

Kişisel şefini bırak

   hem de mükemmel mutfağını

Açlığı

Susuzluğu hissetmeye 

Başakları koparıp yemeye

Belki de incir 

   ya da balık… 

Yatağını

Toprak ve sinekler için trampa et

Ne derdim ona? 

Hayır, teşekkür ederim

derdim

Ama

Birisi gelip bana,

“Bunların hepsini

Bırakır mısın

Çocukların için?” diye sorsaydı 

Bir tereddüt olmazdı

Çünkü onlar 

Bir saraylardan 

Çok daha değerlidir

Burada

İsa’da

Baba sevgisi

Görüyoruz

Cennettin tümünü 

Bıraktı

Görkemini

Bir bebekte gösterdi

Sarayından indi

Bizim için.

Amin.