TANRI BİR KİLİSEYE KATILMAMI SÖYLEDİ (5): BİLİNMEYEN DİLLER VE RUHSAL SAVAŞ

Bundan önceki yazılarımda Tanrı’nın nasıl bana bir kiliseye katılmamı söylediğinden, bu topluluğa katılmamla birlikte nasıl kendini bana tanıtıp, beni nasıl iyileştirmeye başladığından ve Rab İsa ile beklenmedik karşılaşmamdan bahsetmiştim.

Bu yazımda topluluğa katılmaya başladıktan bir süre sonra kendimi nasıl ruhsal bir güç çatışmasının içinde bulduğumdan ve bilinmeyen dillerde konuşmaya başlamamdan bahsedeceğim.

Küçüklüğümden beri ruhsal dünyaya, Tanrı’nın varlığına inanmıştım ve ruhsal konular hep ilgimi çekmişti. Bunun sonucunda, bu ruhsal dünyayla ve deneyimlerle ilgili çok sayıda kitaplar okumuştum. Ruh ve Madde Derneği’ne gitmiş, hatta birkaç yıl Transandantal Meditasyon yapmıştım. Odamın bir duvarını örten kitaplığımda bu konularda çok sayıda kitap vardı. Şimdi ruhsal konulara merakımın hem bu dünyada kendimi güçsüz hissetmemden kaynaklanan bir güç arayışı, hem de görünen dünyadan daha ideal bir dünyaya özlemimden geldiğini düşünüyorum.

Kutsal Kitabı ilk okumaya başladığım zamanlardan beri merak ettiğim bir konu Elçilerin İşleri ve 1.Korintliler bölümlerinde geçen doğaüstü şeylerdi. Şifa mucizeleri, peygamberlik sözleri ve bilinmeyen dillerde konuşma gibi şeyleri merak ediyordum.  Çocukken gittiğim kiliselerde ne böyle şeylerin olduğunu görmüş ne de bunlardan söz edildiğini duymuştum. Oysa bunlar sanki ilk kilisenin normal yaşamının bir parçası gibi gözüküyordu. İlerleyen zamanlarda, önceki bölümlerde bahsettiğim, ziyaret ettiğim bir kilisede, hem de katılmaya başladığım bu kilisede peygamberlik sözü, içsel şifa, Rab’bin sesini duymak gibi şeyler görmüş ve hatta kendim de deneyim etmiştim. Her iki toplulukta da bilinmeyen dillerde dua edildiğini duymuştum ama ben bunu deneyim etmemiştim ve merak diyordum.

Bir gün yine yatak odamda oturmuş dua ediyordum. Tanrı’ya bilinmeyen dillerle ilgili merakımı ve bu armağanı istediğimi söylüyordum. Duam bitince aklıma kütüphanemdeki bazı kitaplardan kurtulmamın zamanının geldiği düşüncesi geldi. Efes kilisesindeki öğrenciler İsa Mesih’e iman ettikleri zaman eski inançlarıyla ilgili kitaplarını imha etmişlerdi. Benim de böyle yapmamın uygun olacağın düşündüm. O zaman, ruhsal dünyayla Tanrı’nın koyduğu sınırların ötesinde meşgul olmanın, deneyimler aramanın tehlikeleri ve bizi nasıl ruhsal dünyadaki kötü güçlere, yani kötü ruhlara (cinlere) açık bir hale getirdiği konusunda çok bir anlayışım yoktu. Sadece doğru olduğunu düşündüğüm şeyi yapmaya çalışıyordum.

Yatağımdan kalktım ve kitaplığıma yöneldim. Kitaplarımı gözden geçirip kitaplığımdan çıkarmam gerekenleri seçmek istiyordum. Kitaplara göz attım ve gözüme çarpanları kitaplıktan almak için elimi uzatınca hiç beklemediğim bir şey oldu. Sanki kitaplıktan bana doğru akan bir güç bunu yapmama engel olmak için beni itiyordu. Daha ben ne olduğunu anlayamadan hiç beklemediğim bir şey daha oldu. Sanki karın bölgemden, içimden, yukarıya doğru bir gücün yükseldiğini hissetmeye başladım. Sanki bu güç kitaplıktan gelen güce karşılık veriyordu. Bunlar benim iradem ve kontrolüm dışında olan şeylerdi. Ne olduğunu anlamıyordum, kendimi sanki bir savaşın ortasında bulmuştum. Birden iki elim de yukarı doğru kalktı ve karnımdan gelen güç ağzıma ulaştığı zaman kendimi bilmediğim bir dilde bir şeyler söylerken buldum.

Aslında konuşmaktan çok, bilmediğim bir dilde, ellerim havada kitaplığa doğru yüksek sesle bir şeyler söylüyordum. Ne dediğim hakkında hiçbir fikrim yoktu ancak söylediklerimde güç ve yetki olduğunu hissedebiliyordum. Bu bir süre devam etti ve sonra durdu. Bu şekilde ilk kez bilinmeyen dillerde konuşmaya başladım. Zaman içinde bilinmeyen diller ve kullanımı hakkında daha çok şey öğrenecektim. 

Öğrendiğim başka bir şey de ruhsal savaşın gerçekliği oldu. Zaman içinde, İsa Mesih’ten bağımsız bir ruhsal güç arayışının ne kadar tehlikeli olduğu ve yaşamımızda nasıl ruhsal dünyanın karanlık yönüne, kötü ruhlara, bir kapı açtığı hakkında daha çok öğrenecektim. Hatta, bundan dolayı yaşamında sıkıntı çekenlere yardım etme fırsatı da bulacaktım.

Bu olayda ilk başta korksam ve şaşırsam da sonra bir sakinlik geldi. Kitaplıktan kurtulmam gereken kitapları seçip bir koliye koydum ve kiliseden bazı kardeşlerin yardımıyla imha ettim. 

“Öyleyse ne diyelim, kardeşler? Toplandığınızda her birinizin bir ilahisi, öğretecek bir konusu, bir vahyi, bilmediği dilde söyleyecek bir sözü ya da bir çevirisi vardır. Her şey topluluğun gelişmesi için olsun.”

 (1.Korintliler 14:26)

“Çünkü savaşımız insanlara karşı değil, yönetimlere, hükümranlıklara, bu karanlık dünyanın güçlerine, kötülüğün göksel yerlerdeki ruhsal ordularına karşıdır.” 1

(Efesliler 6:12)

1  Söz konusu yönetimler vb., cinler ve Şeytan’a hizmet eden kötü güçlerdir.