Aslında hastalıklarımızı o üstlendi, acılarımızı o yüklendi. Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını, Vurulup ezildiğini sandık. Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi, bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza Ona verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk. Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık, her birimiz kendi yoluna döndü. Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi.

Yeşaya 53:4-6

En son ne zaman vaktinde bir yere varmaya çalışırken ya da bir adresi ararken kayboldunuz? Kaybolmak hiç de güzel bir şey değildir. Yolumuza geri dönmek, yolumuzu bulmak için ne gerekirse yaparız öyle değil mi? Birini ararız mesela, ya da telefonumuzdan uygulama kullanarak yolumuzu bulmaya çalışırız. Ya da birinden yol tarifi isteriz. Kısacası kimse kaybolmayı istemez.

Peki öyleyse, manevi hayatımızda neden kayboluşlara daha kolay izin veriyoruz?

Yeşaya peygamber, bu sözlerde İsrail ulusunu yoldan çıkmış koyunlara benzetti. Onlar, çobanın yolundan gitmek yerine kendi yolunu arayan bir gruptu. Bir yere gittiklerini sanıyorlardı ama aslında kaybolmuşlardı. 6. ayet koyunlar gibi hepimizin, yani tüm dünya insanlarının kaybolduğunu söylüyor.

Ama bugün o zamanki İsraillilerin aksine, biz Mesih İsa'nın ölümü ve dirilişinde Yeşaya’nın sözlerinin nasıl gerçekleştiğini görme armağanına sahibiz. Bizi kayboluşumuzdan kurtaranın, yoldan sapan bizleri kendi yollarına çekenin kim olduğunu ve bunu nasıl yaptığını bu ayetlerde açıkça görebiliyoruz hamdolsun! Tekrar hatırlayalım Mesih’te yerine gelen bu sözleri:

Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi, bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza Ona verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk. Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık, her birimiz kendi yoluna döndü. Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi.

O bizi sadece doğru yola geri çekmedi. İsa aynı zamanda bizim için çarmıhta acı çekti, bedeni deşildi, eziyet çekti. Bizi o kadar çok seviyor ki, günahımızın cezasını üzerine almaya razı oldu. Bizler zaten Mesih’in bunları yaklaşık 2000 sene önce bizim kurtuluşumuz için yaptığını biliyoruz. Ancak okuduğumuz bu ayetler, Mesih gelmeden 750 yıl önce Kutsal Ruh’un esiniyle peygamber Yeşaya aracılığıyla müjdelenmişti.

Tanrı, yüreğinde saklı tuttuğu müjdesini o zamanlardan beri insanoğluna hatırlatmak istiyordu. Aslında bana göre bu pasaj, Müjde’den(İncil) 750 yıl önce yazılan ilk Müjde kitabıdır. 

Peki neden İsa Mesih bunca eziyeti bizim yerimize görmeye bu kadar istekliydi?

Bunun en güzel ve anlamlı cevabını ben Kutsal Ruh tarafından esinlenerek gelecek olan Mesih’in ağzından çıkarcasına kaleme alınmış şu sözlerde buldum…

RAB yaratma işine başladığında ilk beni yarattı,

Dünya var olmadan önce, ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.

Baş mimar olarak O'nun yanındaydım.

Gün be gün sevinçle dolup taştım,

Huzurunda hep coştum.

O'nun dünyası mutluluğum,

İnsanları sevincimdi.

Süleyman’ın Özdeyişleri 8:22-23,30-31

Ne? Tanrı’nın öz görünümü olan Mesih’in sevinci biz miyiz?

İnanması zor değil mi? Koskoca evrenin sahibi, baş mimarı ve yaşamın efendisi olan Mesih’in yegâne sevinci ve keyfi biziz değerli dostlar! Ne harika bir şey bunu bilmek! Tanrı’yla dost olmak ne harika ve tatmin edici bir şey! Gerçek doluluğu ve varoluşumuzun anlamını Mesih’in sana ve bana duyduğu bu delice aşkta bulmak ne kadar güzeldir sevgili dostum!

Yeşaya 53:5, “bize esenlik getiren cezanın” İsa'ya verildiğini söylüyor. Peki bizim esenliğimiz var mı? O esenlik bize de geldi mi? Yoksa hala yolumuzu bulmaya mı çalışıyoruz? Artık aramamız veya orada burada gezinmeniz gerekmiyor. O esenlik geldi, İsa’yla bize verildi! Tanrı’nın önündeki suçlarımız ve isyanlarımız artık ba-ğış-lan-dı!

Şunu çok iyi biliyorum, İsa ile bir ilişkim varsa dünyadaki başka hiçbir şeyin bana veremeyeceği huzur, esenlik ve özgürlüğe sahibim. Ve O, biz yoldan çıktığımızda da bizden vazgeçmeyecektir, hatta bizi kendi iradesine boyun eğmeye de zorlamayacaktır. Bunun yerine, O'na gelmemizi sabırla beklemektedir.

Yaşam yolunu bana bildirirsin. Bol sevinç vardır senin huzurunda, Sağ elinden mutluluk eksilmez.

Mezmur 16:11

Gerçek esenliği ve sevinci yalnızca Mesih aracılığıyla bize kendini tanıtan Tanrı verebilir. Eğer kaybolduğunuzu hissediyorsanız, yolunuzu bulamıyorsanız, İsa Mesih’le arkadaş olun. Onu tanıyın. İsa'nın bizim için yaptıklarını kabul ettiğimizde, bu bizi içten dışa değiştirecektir.

Romalılara Mektup 10. bölüm 9. ayet bize şunları söylüyor:

"İsa Rab'dir' diye ağzınla söyler ve Tanrı'nın O'nu ölümden dirilttiğine yürekten inanırsan, kurtulacaksın."