Kardeşlerim, çeşitli denemelerle yüz yüze geldiğinizde bunu büyük sevinçle karşılayın.

Yakup 1:2

En başta biraz ağırdı—

Yük gibi —

Bu bebeği, bana 

Günün ve gecenin her saati

İhtiyacı olan,

Vücudum her zaman paylaşıldı

Hiç bana ait değildi artık.

Sürekli sallama

Zıplama 

Temizleme

Besleme…

Ama sonra

Uyudu

Kollarımda.

Ne kadar sakindi…

Dedim ki

Ne kadar güzel bir şey —

Biri var ki

Yanımda olunca huzur bulur

Biri var ki

Sesimi duyunca sakinleşir

Kollarımda dinlenir

Ne kadar kutsal

Ve mukaddes 

Bu annelik

Bu armağan 

Hayatımda hiç hak edemem

Ama şimdi

İşler değişiyor

Bebekler artık çocuklar 

Ve gençler oldu

Onların büyük sınavları

Büyük hisleri de var

Bir de —

Büyük kavgaları

Büyük ihtiyaçları var

Ve birden yine de yük gibi hissettiriyor.

Acaba

Bunu da 

Kutsal sayabilir miyim? 

Hepsini Görkem sayabilir miyim? 

Ateşli duygusal patlamaları

Bağımsızlığa ulaşmaları 

Hem büyük hem de küçük kalp kırıkları…

Biri var ki 

Bütün acılarını

Bana getiriyor 

Çözmesine yardımcı olmak için

Ayaklarını Kaya üzerine koymak için

Kederlerine ve sıkıntılarına 

Esenlik ilan etmek için

Ya belki

Sadece

Kollarımda tutmak için

Yine de

Ne kadar güzel 

Ne kadar kutsal

Bu anneliği armağanı 

Bu görkemin tadı 

İsa

Söylediğim sözleri kendiliğimden söylemeyeyim 

Bende yaşayan Kutsal Ruh kendi işlerini yapsın 

Bu çocuğun 

Senin sözlerine ihtiyacı var

Hepsini

Kutsal saymama yardım et

Açık ellerle tutmama yardım et

Bu geçici günleri

Bu değerli yılları

Bu ağır armağanı

Bu sevgisi

İsa

Güçsüzlüğüm için lütuf 

Kederlerim için huzur 

Paylaşmak için sonsuz sevgi ver

Amin

Kızım

Kızım

İhtiyaçlarına sağlayacağım 

Günden güne yürü benimle

Bana güven

Sakin ol

Seninleyim

Her mevsimde.