Her şeyden önce de yüreğini koru, Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.

Özd. 4:23

Masada karşımızdaki Afrikalı kadına notlar alıp sorular sorarken Rachel'ın yanına oturdum. Kendimi bilgisayarda pratik yapmaya hazırlamıştım ama Rachel benden bilgisayara bilgilerini kaydetmemi istemeyince içten içe sevindim. Çünkü sabah kendimi yorgun hissediyordum. Üstelik bilgisayar programını yeni öğreniyordum, ve o gün öğrenme konusunda biraz gergindim.

Sabahın ortasında başka bir meslektaşım bilgisayarda pratik yapmak için fırsatımın olup olmadığını sordu. İşte o zaman başladı. O duygu. Rachel'a nasıl soracağımı bilmiyordum, pratik yapmak için rica etsem onun nasıl karşılayacağından emin değildim. Ve bu duygu kıpır kıpırdı.

Sabahımız sona erdi ve iskeleye indim ve evime giden motora bindikten sonra, soran meslektaşıma mesaj attım ve bilgisayarla çalışmayı denemediğim için kendimi ona savundum. Görev için kendimi güvensiz ve yetersiz hissettim ama savunmam daha çok Rachel hakkında oldu. Neden bilgisayarı kullanmama izin vermiyor? Yazılarında neden bu kadar kuralcıdır?

 Eve geldiğimde bu konu hakkında kızımla mesajlaştım ve sonra yaşadıklarımı kocama da anlattım. Şikayet mi ediyordum? Sempati, anlayışlı bir kulak mı arıyordum? Duygularımı kelimelere dökmeye çalışırken aniden duyduklarımın ismi çıkıverdi: “dargınlık.” Rachel'e dargındım.

Bu duyguya isim verir vermez yanlış olduğumu anladım. Tanrı'nın Ruhu bizi suçlamaz, aksine nazikçe azarlar. 1. Krallar 19:12 buna “yumuşak bir ses” diyor. Kendi kendime, "Ah hayır, bu iyi bir kelime değil!" dedim. Dükkandan biraz yoğurda ihtiyacımız olduğu bahanesiyle dışarı çıktım ve Rab ile konuştum. Özür diledim aslında. Sonra meslektaşıma yazıp köstebek yuvasından bir dağ yaptığım için özür dileme zamanı gelmişti!

"Bağları bozan küçük tilkiler" (Ezgiler Ezgisi  2:15). Ne kadar kolay küçük şeyler, küçük duygular zihnimizde ve yüreğimizde büyüyebilir ve daha sonra ilişkilere büyük zarar verebilir. Güvensizlik, suçlamaya ve ardından şikayete ve kontrolsüz bırakılırsa: dargınlığa yol açabilir. Dargınlık aslında çirkin bir kelime, çirkin bir duygu. Sonunda acı dolu bir yüreğe yol açar.

Dargınlığı nasıl yeneriz? Kilisede, ailelerimizde, evliliklerimizde bu duygu çok kolay oluşuyor. Ve ruhlarımızın düşmanı İblis onu kullanır. Kontrol edilmezse, aslında başladığı iki kişiden çok daha fazla insanı zehirleyebilir. İbraniler 12:15, bu tür acı kökün “filizlenip birçoklarını zehirleyeceğini” söyler. Dargınlık bir evliliği sekteye uğratabilir, bir kilisede soğukluk yaratabilir ve çocuklarımıza zarar verebilir.

Yardımcı olabilecek alınması gereken önlemler var. O kişi için Tanrı’nın bereketini dilemek onlardan birdir. Tabii ki eğilimimiz, o kişiye nerede yanıldığını göstermesi için Tanrı'ya dua etmek olabilir! Demek istediğim bu değil. Onların günlerinde, ailelerinde, Rab ile olan ilişkilerinde Tanrı'nın bereketi için dua edin. Ve sonra daha ileri git. Onlara bereket olacak bir şey yapmanın küçük bir yolunu arayın. Teşvik edici bir not yazın, Instagram veya Facebook gönderilerine “beğen” düğmesine basın ve olumlu bir yorum yazın. O'ndan dilerseniz, Tanrı size kutsamanın birçok orijinal yolunu gösterebilir.

Rachel hala kalbimde neler olup bittiği hakkında hiçbir fikri yoktu. Bu düşüncelerin hiçbirini ona doğrudan dile getirmemiştim. Ama Tanrı'nın onu kutsaması için dua etmeye başladım ve sonra bana sabrı için ona teşekkür etme ve yazma fikri aklıma geldi. Cevabı çok zarifti. Ertesi hafta bana bilgisayarda zaman teklif etti. Şaşırtıcı değil.

Ama en büyük mutluluk bu hafta Tanrı ile karşılaşmanın sevinci!