Bazen Tanrı bize her şeyi farklı görmemiz için bir fırsat verir.  Ve biz istesek de istemesek de.

Erken yaşta artrit ağrısı çekmeyi planlamamıştım.  Torunlarımdan keyif alıyorum ve onlarla oynamayı seviyorum.  Ancak son zamanlarda onlarla koşu oyunları oynayamaz oldum.  Çok hayal kırıklığına uğradım ve fiziksel yeteneklerimi değiştirmek için ne yapabileceğimi merak ediyordum.  

Geçen hafta otobüsteydim ve koltuğum arkaya dönüktü.  Bu şekilde oturmayı sevmiyorum ama insanlara farklı bir açıdan bakmaktan keyif almaya başladım.  Otobüsün yanındaki arabalardaki sürücüleri ve yolcuları görebiliyordum.  Yüz ifadelerini görebiliyordum.  Yol boyunca yürüyen insanları görebiliyordum, muhtemelen işe ya da başka bir yere gidiyorlardı.  Mutlu, üzgün ya da sinirli görünüp görünmediklerini görebiliyordum.  İnsanların telefonlarıyla hareketli bir şekilde konuştuklarını görebiliyordum.  Vay be, ne kadar çok insan hakkında bilgi kaçırıyormuşum.  Tanrım, hayatlarında neler olup bittiğini merak etmeye başladım ve hatta onlar için dua etmeye başladım. Arkada olmanın rahatsız edici pozisyonunda oturmuyor olsaydım bunu kaçırabilirdim.

Artrit ağrısından hoşlanmıyorum, ancak bu bana her gün ağrı içinde yaşayanlar için yeni bir takdir sağlıyor.  Yani, onların ağrıları ve günlük aktiviteleri gerçekleştirmenin zorluğu ile empati kurabiliyorum. Kişisel olarak, eklemlerimdeki ağrıyı iyileştirecek şekilde egzersiz yapmam için bana motivasyon verdi, umarım bu bir fark yaratabilir. Diğerleri, şu anda neyle karşı karşıya olduğumu anladıklarında beni desteklemek isteyebilirler.  

Bir başkasının bakış açısını dinlemeyi istemek, bir çatışmayı dağıtmama yardımcı oldu ve yeniliği veya ilerlemeyi teşvik etmeye yardımcı oldu.  Örneğin, bir kişinin durumunu dinledikten sonra ona şöyle diyebilirim: “Bugün annenle zor bir konuşma yaptığını bilmiyordum, bana karşı sinirli olmana şaşmamalı” veya “Bu duruma bir baba olarak bakış açısı getirdiğini görüyorum, teşekkür ederim.  Bu hepimizin daha iyi hizmet vermesine yardımcı olacaktır” veya ”Lütfen bana bundan biraz daha bahseder misiniz?” Eminim siz de karşınızdaki kişinin nereden geldiğini ve muhtemelen neden böyle davrandığını anlamanıza yardımcı olacak pek çok soru ve ifade örneği düşünebilirsiniz.  

İsa söyledikleri ve yaptıklarıyla çoğu zaman şaşırtıcıydı.  Birçok dini lider O'ndan belli bir şekilde davranmasını bekliyordu.  İsa onların Tanrı'yı kendi kurallarının ve beklentilerinin çok ötesinde anlamalarını istiyordu, bu yüzden O'nun eylemleri radikal ve düşündürücüydü. Tanrı'nın sevgi, merhamet ve anlayış dolu bir Tanrı olduğunu unutmuş görünüyorlardı. Kuralları insanları Tanrı'ya ya da birbirlerine yöneltmek yerine uzaklaştırıyordu. 

Peki ya sizin bir konuya bakış açınız, başka bir bakış açısına ihtiyacınız var mı?  Otobüse ters oturarak binmeyi deneyin 😊

Koşullar bizi gitmeyi planlamadığımız yerlere götürebilir, ancak Tanrı size başkalarını anlamanıza ve hatta onlarla empati kurmanıza yardımcı olacak farklı bir bakış açısı verebilir.  Birbirimizi anlamak, Mesih'in bedeni olan kiliseyi inşa etmek için çok önemlidir.

Yalnız kendi yararını değil, başkalarının yararını da gözetsin.

Filipililer 2:4

“Sonra Levi, evinde İsa'nın onuruna büyük bir şölen verdi. Vergi görevlileriyle başka kişilerden oluşan büyük bir kalabalık onlarla birlikte yemeğe oturmuştu. Ferisiler'le onların din bilginleri söylenmeye başladılar. İsa'nın öğrencilerine, "Siz neden vergi görevlileri ve günahkârlarla birlikte yiyip içiyorsunuz?" dediler. İsa onlara şu karşılığı verdi: "Sağlıklı olanların değil, hastaların hekime ihtiyacı var. Ben doğru kişileri değil, günahkârları tövbeye çağırmaya geldim."

Luka 5:29-32