Gerçek Kurban

Kutsal Kitap’tan aldığımız en önemli ders şudur ki, Tanrı karşısında günahkarız ve Tanrı bunu bilmemizi istiyor. Evet, günahkarız, benlikte yaşıyoruz, Tanrı’yı hayatımızın merkezine koymuyoruz. Unutmayalım ki başkasına karşı kusur işlediğimizde, bu ilk önce Tanrı’yı rencide ediyor. Günahlarımızın içerisinde Tanrı’nın huzuruna çıkmaya asla layık değiliz.

“Günahımız yok dersek, kendimizi aldatırız, içimizde gerçek olmaz. Ama günahlarımızı itiraf edersek, güvenilir ve adil olan Tanrı günahlarımızı bağışlayıp bizi her kötülükten arındıracaktır. Günah işlemedik dersek, O’nu yalancı durumuna düşürmüş oluruz; O’nun sözü içimizde olmaz.”  (1. Yuhanna. 1:8-10)

İyi haber şudur ki, günahlarımız içerisinde, bütün çaresizliğimize karşın Tanrı bize Biricik Oğlu İsa Mesih aracılığıyla bir tövbe kapısı açmıştır. Günahlarımız yüzünden sapmış olduğumuz hedefe tekrar yüzümüzü çevirirsek, Tanrı oğlu Mesih’in, bizleri kolları açık beklediğini göreceğiz. Evet, Tanrı kurtuluş kurbanını, İbrahim’e dediği gibi kendisinden sağlamıştır.

“Ne var ki, RAB onun ezilmesini uygun gördü,

Acı çekmesini istedi.

Canını suç sunusu olarak sunarsa

Soyundan gelenleri görecek ve günleri uzayacak.

RAB'bin istemi onun aracılığıyla gerçekleşecek.”

Yeşaya 53:10

Yeşaya 53, Rab'bin Hizmetkarının Kendini feda etmesiyle ilgili uzun bir bölüm sunar bizlere. 10. ayete dikkat edin: "RAB onun ezilmesini uygun gördü; Acı çekmesini istedi. Canını suç sunusu olarak sunarsa Soyundan gelenleri görecek ve günleri uzayacak. RAB'bin istemi onun aracılığıyla gerçekleşecek."

"Memnun" kelimesi, Tanrı'nın zihninin sadece o yöne meyilli olduğu anlamını taşımıyor. Aynı zamanda bu kelimenin içinde güçlü bir tatmin duygusu, hatta haz duygusu bile sezebiliyoruz. Mesih'in çarmıha gerildiğinde yaşadığı o dayanılmaz ve acı verici deneyimle ilgili olarak Tanrı neden böyle duygulara sahip olsun? Çünkü Tanrı, Mesih’in çarmıhtaki acılarının doğuracağı yüce iyiliği önceden görmüştü.

Levililer kitabında gördüğümüz Esenlik sunusu, insan O'nunla birlik içinde olduğu için Tanrı'nın tatmin olduğunu gösteren bir işaretti. İnsan yalnızca Tanrı tarafından kabul edildiğini, O'nunla paydaşlık ve paylaşım içinde olduğunu bildiği zaman tatmin olur. Sunuyu sunan Başrahip yani Mesih de bu sunudan memnundur, çünkü birbirinden ayrı düşmüş Tanrı ile insanın ortak dostu olarak onları tekrar barışmış, birlikte ve paydaşlıkta olarak görmekten dolayı mutludur.

Çarmıha gerilmesinin arifesinde, öğrencilerini Fısıh hizmetine götürürken İsa onlara şöyle dedi: " “Ben acı çekmeden önce bu Fısıh yemeğini sizinle birlikte yemeyi çok arzulamıştım. " (Luka 22:15). Mesih kesinlikle hayatını feda etmenin acısını değil, yapacağı fedakarlığının bir sonucu olarak başarılabilecekleri sabırsızlıkla beklemekteydi. Bu fedakârlık, Tanrı ile insan arasında barışı sağlamanın tek aracı olacaktı. Kendisini Kurban olarak sunmasının Tanrı'dan doğan yeni bir topluluğu mümkün kılacağını biliyordu.

Tanrı, bir ailede, iş yerinde, bir ulusta veya Tanrı'nın yaratışının herhangi bir alanında olsun, esenliğin fedakarlığın en önemli meyvelerinden birisi olduğunu defalarca göstermektedir bize. Bu bizler içinse spesifik olarak, Tanrı'nın buyruklarını yerine getirmek ve insanın günaha köle olan doğasına karşı savaşmak, onu kontrol altında tutmak için kendimizi feda etmek anlamına gelir.

Bu dünyanın gidişatına uymayarak, insanın günahlı doğasının temel taleplerine boyun eğmeyerek yaşayan bir kurban olmak demektir. Esenlik sunusu, gerçek sevginin sonucunu ortaya koyuyor: Fedakarlık, sevginin özüdür!

Adem ve Havva ile başlayan bu hikâye, aynı zamanda insanlık tarihinin hikâyesidir. Çağların sonunda yeni bir başlangıç olarak Tanrı kendi özünü taşıyan Biricik Oğlunu insanlık için feda etmiştir. Mesih İsa, bizi sadece günahlarımızdan kurtarmakla kalmamış, aynı zamanda ölümden dirilerek, günahın meyvesi olan ve insanlığın en büyük düşmanı olan ölüm üzerinde de zafer kazanarak üçüncü gün mezardan dirilmiş ve bizlere sonsuz yaşamın müjdesini vermiştir.

Artık tereddüt etmeyelim ve gerçek hedefe, Kutsal Tanrımıza doğru koşalım. Özgürlüğümüz O’ndadır, sevincimiz O’ndadır, sonsuz esenliğimiz O’ndadır. O’na sonsuzluklar boyunca yücelik olsun. Amin!