“Bunun üzerine Musa'yla Harun firavunun yanına gidip ona şöyle dediler: “İbraniler'in Tanrısı Rab şöyle diyor: 'Önümde alçalmayı daha ne kadar reddedeceksin? Bana hizmet etsinler diye halkımın gitmesine izin ver. Eğer halkımın gitmesine izin vermezsen, yarın ülkene çekirge sürüsü göndereceğim ve kimse ülkeyi göremesin diye ülkenin yüzünü kaplayacaklar. Doludan sonra size kalanları yiyecekler, tarlada yetişen her ağacınızı yiyecekler, yeryüzüne geldikleri günden bugüne dek ne babalarınızın ne de dedelerinizin gördüğü gibi, sizin evlerinizi, bütün hizmetkârlarınızın ve bütün Mısırlıların evlerini dolduracaklar.” Sonra dönüp firavunun yanından ayrıldı.”

Mısır'dan Çıkış 10:3-6 ESV

Bu bölüm, Tanrı'nın önünde kendimi alçaltmayı reddettiğimde yaşamımda neler olduğunu göstermektedir. Gurur, bir “çekirge” istilası getirir. Bu çekirgeler yaşadığım yeri kaplayarak etrafımdaki düzeni değiştirme eğilimindedir. Evimi doldurabilir ve etki alanımdaki her şeyi etkileyebilirler. Ülkeyi KARARTIRLAR, tarlalarımı, kaynaklarımı TÜKETİRLER, taze ve verimli olanı YOK EDERLER ve geleceğime ZARAR VERİRLER. Gurur büyük kişisel kayıplara yol açar.

Tanrı gururlulara karşıdır... (Yer. 50:31-32; 2.Tarihler 26:16)... ama alçakgönüllülere lütuf verir (1Pe. 5:5; Yakup 4:6).

Alçakgönüllülere Lütuf

Firavun en ufak bir alçakgönüllülük belirtisi gösterdiğinde - “Şimdi, lütfen, yalnızca bir kez günahımı bağışla ve bu ÖLÜMÜ benden uzaklaştırması için Tanrın RAB'be yalvar” (Çık.10:17). Bakın, o anda Tanrı ne yaptı? “RAB rüzgârı estirdi... çekirgeleri Kızıldeniz'e sürükledi. Bütün Mısır ülkesinde tek bir çekirge bile kalmadı” (Çık.10:19).

Alçakgönüllülüğe doğru küçük bir adım bile atıldığında, Tanrı'nın LÜTFU HIZLA devreye girer ve inatla kendi başımıza getirdiğimiz bir sonuçtan bile KURTULUŞ getirir. Savurgan Oğul'un öyküsüne (Luka 15:11-32) ve Baba'nın kayıp oğluna daha çok uzaktayken bile ona doğru nasıl HIZLA koştuğuna bakın. Firavununki kadar kuşkulu olsa da, Tanrı tövbenin ilk adımlarına cömertçe karşılık verir. 

🙏🏽 Rabbim ve Tanrım, kıskanç bir Tanrı olduğun için sana övgüler sunarım. Benim için kıskançsın! Benim sevgimi ve bağlılığımı her şeyin üstünde ve ötesinde arzuluyorsun. Bunun benim için bereket, yaşam ve verimlilik anlamına geldiğini biliyorsun. Beni özgür -çekirgelerden ve kendi yaptığım işlerin sonuçlardan kurtulmuş- ve kaygısız görmeye istekli ve merhametli, cömert ve özenle ilgilenen bir Tanrı olduğun için Sana şükürler olsun.

Günahlarımın sonuçlarını ille de önlemeyeceğini kabul ediyorum, ama Sen “babaların suçunu, Senden nefret edenlerin 3. ve 4. kuşaklarına kadar çocuklarına yüklüyorsun”. Yine de Sana ne kadar teşekkür etsem azdır, çünkü Sana doğru dönüp küçük bir adım bile attığım anda, beni öyle sarsılmaz ve değişmez bir sevgiyle donatırsın ki, bu sevgi BİN kuşağı etkiler! (Çık. 20:5-6)

Seni kutsuyorum çünkü Sen alçakgönüllülere lütfedersin. Zamanlamayı Senin ellerine bıraktığımda, uygun zamanda beni yücelteceğini bilerek, kendimi başkalarının önünde ve Senin kudretli elinin altında isteğimle alçaltıyorum. Tüm endişelerimi ve stresimi Sana döküyorum ve onları orada bırakıyorum, çünkü Sen her zaman benimle şefkatle ilgileniyorsun. (1Pe. 5:6-7).