“Sonra giysileri alıp Harun'a tuniği, efod kaftanını, efodu ve göğüslüğü giydirecek, efodun ustalıkla dokunmuş kuşağıyla onu saracaksın.”
- Mısır'dan Çıkış 29:5

Bu, kuşaklarınız boyunca Buluşma Çadırı'nın kapısında, Rab'bin önünde sürekli yakılan sunu olacak; sizinle orada buluşup konuşacağım. Orada İsrailliler'le buluşacağım ve Buluşma Çadırı görkemimle [Tanrı'nın konutu olan Şekina] kutsal kılınacak. Buluşma Çadırı'nı ve yakmalık sunu sunağını kutsal kılacağım; ayrıca Harun'la oğullarını Bana kâhin olarak hizmet etmeleri için kutsal kılacağım. İsrailoğulları'nın arasında yaşayacak ve onların Tanrısı olacağım. Aralarında yaşayayım diye onları Mısır ülkesinden çıkaran Tanrıları Rab'bin ben olduğumu [kişisel deneyimleriyle] bilecekler ve kabul edecekler; Tanrıları Rab benim.”
- Mısır'dan Çıkış 29:42-46

FARK EDİN:
-Kâhinlerin kıyafetleri, çok fazla ayrıntı, güzellik ve anlamlı sembolizmle neredeyse KRALİYET hissi veriyor. 
-Tanrı, kâhinleri büyük bir ağırlık ve güç taşıyan kutsal görevlerle, kutsal olarak ayırmak için büyük ve hassas bir özen gösterir. 

DÜŞÜNÜN: 
Aynı şekilde, Tanrı da kendisine hizmet ettiğim için beni ONURLANDIRIR. Beni kutsal olarak ayıran giysiler giymiş olarak görür. Beni yetki taşıyan, yüceliği temsil eden ve toplumda etkili olmaya hazır biri olarak görür.
Bu ruhsal gerçeğe İNANSAYDIM ve yollarında DİKKATLİ yürüseydim, ne kadar farklı davranırdım?

FARK EDİN:
-Tanrı halkla Buluşma Çadırı'nın KAPISINDA buluşur.
-Onlarla buluşmasının nedeni onlarla KONUŞMAK
-O'nun Varlığı onları KUTSAR
-Kutsallaştırılmalarının nedeni O'nun hizmetine kâhinler olarak alınmalarıdır. 
-Vaat, Tanrı'nın onların arasında yaşayacağıdır ve bu, KİŞİSEL DENEYİM yoluyla O'nun Rableri ve Tanrıları olduğunu kabul ettiklerinde gerçekleşir.

DÜŞÜNÜN: 
Tanrı'yla buluşmaya geldiğimde, O'nun beni kapıda karşılamasını seviyorum! Sanki benim gelmem için sabırsızlanır ve O'na yaklaştığım anda beni hevesle karşılar. Beni böyle karşıladığına İNANSAYDIM, dua ederken Tanrı'ya ne kadar farklı yaklaşırdım?

Benimle konuşmasını seviyorum. Duada O'nunla karşılaşmanın tüm amacı budur. O'nunla buluşmaya geldiğimde konuşmayı O'nun yapmasına ne kadar izin veriyorum? Günümle, endişelerimle, sorunlarımla ilgili olarak bana söyleyecek bir şeyleri olduğunu düşünüyor muyum? Bunu yapması için O'na YER veriyor muyum?

O'NUN VARLIĞIYLA kutsanmayı seviyorum; bu benim başarmam, yapmam ya da doğru yapmam gereken bir şey değil. Ben sadece O'na geldiğimde O her şeyi hallediyor! O'nun önünde gerçekten temiz olduğuma ne kadar inanıyorum? Bu benim utanç ya da suçluluk duygumu ya da güven eksikliğimi ortadan kaldırıyor mu? Bu bana SEVİNÇ veriyor mu? Sevinç O'nun varlığının en kesin işaretidir.

O'nun hizmetinde olmayı seviyorum. Evrenin Kralı'na hizmet etmek ne büyük bir ayrıcalık. Bunun O'nun hizmeti olduğunu düşünüyorum; benim değil! O'nun gündemime katılmasını istemek yerine, O'nun ne yaptığını öğrenmeye ve O'na katılmaya ne kadar çalışıyorum?

KİŞİSEL DENEYİM yoluyla O'nun varlığını kabul ettiğimde, O'nun benimle, benim aramda yaşadığını, içinde yürüdüğüm gerçeklik olarak görüyorum. 

Yukarıdakilerin hepsi O'nu kişisel olarak deneyimlemenin yollarıdır. Kendime bu HEDİYEYİ ne kadar veriyorum? Ben bunun için yaratıldım. O'nun adını bilenlerin çalışma şekli budur (Mezmur 9:10).