Ben ormana gittiğimde

Yüreğimi susamış

     ve ihmal edilmiş 

     buldum

Güneş ışığı ona 

Güçlükle ulaştı

Alt florada gömüldü.

Onu tutmak için 

dizlerimin üstüne çöktüm,

Onu temizlemeye çalıştım

ama ona

kirliliğine yapışıyordu.

Ve ben

İyileştiremedim.

Açık bir yere götürdüm

Aydınlığa kaldırdım

Çekinerek

bir dua 

fısıldadım,

“Bu yürek için teşekküler 

ama ona bakayı

onu temiz tutmayı 

deneyip

başarısız oldum.

Lütfen geri al

onu benden.

Bu konuda ben tamamen 

yetersiz

ve bilgelikten yoksunum.”

Sen gülümsedin

Yaklaştın, evini bu 

üzgün ve kirli yüreğin 

içinde kurdun.

Hemen temiz,

taze,

yeni oldu.

“Onu ait olduğu yerine koy.

Artık Beni seninle taşı

Burada kalacağım

Bana ihtiyacın olan yerde.

Buradan çıkalım

Birlikte.”

Baba’nın kendi yüceliğinin zenginliği uyarınca Ruhu’yla sizi iç varlığınızda kudretle güçlendirmesini ve Mesih’in iman yoluyla yüreklerimizde yaşamasını dilerim. 

Öyle ki, Tanrı’nın bütün doluluğuyla dolmanız için, sevgide köklenmiş ve temellenmiş olarak bütün kutsallarla birlikte Mesih’in sevgisinin ne denli geniş ve uzun, yüksek ve derin olduğunu anlamaya, bilgiyi çok aşan bu sevgiyi kavramaya gücünüz yetsin.

Efesliler 3:16-19