Bu dua, Hristiyanlar arasında yaygın bir şekilde kullanılır. İsa Mesih’in öğrettiği ve Hristiyanların dua pratiğinde sıkça kullanılan en önemli dua "Rab'bin Duası" olarak bilinir. Hristiyanlar, Rab'bin Duası'nı düzenli olarak etmeyi, öğretilerine uygun bir yaşam sürmeyi önemserler ve bu dua aracılığıyla Tanrı'ya yakarışta bulunurlar.

İsa’nın dağdaki vaazı, İncil'in Matta bölümünde (Matta 5-7) yer almaktadır. İsa’nın bu vaazı, İsa'nın öğretileri ve ahlaki prensiplerini açıkladığı önemli bir bölümdür. İsa, vaazında sevgi, merhamet, barış, affetme ve doğruluk gibi konuları vurgulamıştır. Ayrıca duayla ilgili çok önemli bazı ilkeleri de öğretir. Şimdi buna bir bakalım.

“Dua ettiğiniz zaman ikiyüzlüler gibi olmayın. Onlar, herkes kendilerini görsün diye havralarda ve caddelerin köşe başlarında dikilip dua etmekten zevk alırlar. Size doğrusunu söyleyeyim, onlar ödüllerini almışlardır. Ama siz dua edeceğiniz zaman iç odanıza çekilip kapıyı örtün ve gizlide olan Babanız’a dua edin. Gizlilik içinde yapılanı gören Babanız sizi ödüllendirecektir. Dua ettiğinizde, putperestler gibi boş sözler tekrarlayıp durmayın. Onlar söz kalabalığıyla seslerini duyurabileceklerini sanırlar. Siz onlara benzemeyin! Çünkü Babanız nelere gereksinmeniz olduğunu siz daha O’ndan dilemeden önce bilir.


‘Bunun için siz şöyle dua edin:  


Göklerdeki Babamız,  


Adın kutsal kılınsın.  


Egemenliğin gelsin.  


Gökte olduğu gibi, yeryüzünde de  
Senin istediğin olsun.  


Bugün bize gündelik ekmeğimizi ver.  


Bize karşı suç işleyenleri bağışladığımız gibi,    


Sen de bizim suçlarımızı bağışla.  


Ayartılmamıza izin verme.  


Bizi kötü olandan kurtar.  


Çünkü egemenlik, güç ve yücelik  


Sonsuzlara dek senindir! Amin.’” (Matta 6:5-13)

Dua, Yahudi dininin en önemli parçasıydı ve hâlâ da öyledir. Hem toplum içinde hem de özel olarak dua ederler. Bazı insanlar ayakta durur ve yüksek sesle dua ederdi. Bazıları uzun dualar ederdi. Ancak bazen insanlar bunları diğer insanların kendilerini fark etmesini istedikleri için yaparlardı. Diğer insanların onlara saygı göstermesini isterlerdi. İsa böyle kişilerin Tanrı'ya gerçekten dua etmediklerini söyledi. İsa onları 'ikiyüzlüler' olarak adlandırdı. İsa burada halka toplu duanın yanlış olduğunu söylemiyor. Toplu dua Hristiyan ibadetinin normal bir parçasıdır. Ancak Tanrı, insanların diğer insanları etkilemek için uzun dualar ve zekice sözler kullanmasını kabul etmez. Dua ettiğimizde başkalarıyla değil, Tanrı'yla konuşmalıyız. Tanrı için önemli olan, son yazımızda öğrendiğimiz gibi, yüreklerimizin içten tutumudur. İsa öğrencilerine gizlice dua etmeleri gerektiğini de söyledi. Mümkünse yalnız kalacakları sessiz bir yer bulmalıdırlar.

Bu dua Luka 11 bölümünde de bulunur. İsa bu duayı hem öğrencilerine hem de kalabalığa öğretiyordu. Luka kitabında öğrenciler İsa'dan kendilerine nasıl dua edeceklerini öğretmesini istediler. İsa da onlara bu duayı öğretti (Luka 11:1-4). İsa bu duayı onlara farklı durumlarda öğretmiş olabilir. İsa Matta 6'da şöyle der bunun için siz şöyle dua edin ve Luka 11'de şöyle açıklar dua ederken şöyle söyleyin. 

İsa bu şekilde dua etmemiz gerektiğini öğretmektedir. Duayı kelimesi kelimesine etmek yanlış değildir. Ancak sözleri ezberleyip, içeriği umursamadan kuru kuruya tekrarlamak da yeterli değildir. Önemli olan, bunun bizim için bir dua modeli olmasıdır. İsa'nın örneğinden daha çok şey öğrenmek için bu duayı dikkatle inceleyelim.

Tanrı'nın Kutsal Adının Yüceltilmesi: Dua etmeye başlarken ‘Göklerdeki Babamız’ ifadesiyle dua açılır. İsa’nın zamanındaki Yahudiler Tanrı'yı ‘Baba’ olarak adlandırmakta tereddüt ederken, İsa ve Yeni Antlaşma yazarları Tanrı'yı ‘Baba’ olarak iddia ettiler. Biz Hristiyanlar olarak Tanrı'ya 'Baba' dediğimizde, bu bir sevgi ifadesidir. İsa'nın öğrencilerine yapmayı öğrettiği şey buydu. Bu sevgi Tanrı ve çocukları arasındadır. “Gökler' sözcüğü O'nun yüce olduğunu gösterir. O'nun her şeyin yaratıcısı olan Tanrı olduğunu ilan ederiz. O, tüm güce sahip olan Tanrı'dır. Duanın ilk bölümü, ‘adın kutsal kılınsın’ ifadesiyle başlar. Bu Tanrı'nın kutsallığını ve yüceliğini ifade eder. Ona Tanrımız olarak tapınırız, saygı duyarız ve yüceltiriz.

Tanrı’nın İradesinin Yerine Gelmesi: İkinci bölüm, “Egemenliğin gelsin. Gökte olduğu gibi, yeryüzünde de Senin istediğin olsun" ifadelerini içerir. Bu, Tanrı'nın iradesinin gerçekleşmesini dile getirir ve insanların Tanrı'nın isteğine boyun eğmelerini ifade eder. Tanrı'yı olduğu gibi överiz. Bu, dua ederek Tanrı'ya yaklaştığımızda takınmamız gereken doğru tavırdır. Bir şey istemeden önce O'nu onurlandırırız. Tanrı kraldır ve cennette hüküm sürer. Onun yeryüzünde de hüküm sürdüğünü görmek isteriz. Yaşamlarımızda ve aynı zamanda dünyada da kral olarak hüküm sürmesini isteriz. O Tanrı'dır ve biz de O'nun dostları ve hizmetkarlarıyız. O'nun ruhsal krallığı zaten burada, İsa'ya güvenen insanların yüreklerindedir. O'nun gücünü ve yetkisini bu dünyada göstermesi için dua ediyoruz.

Günlük İhtiyaçların Dile Getirilmesi: Üçüncü bölüm, “Bugün bize gündelik ekmeğimizi ver” ifadesiyle başlar. Bu kısmı, günlük ihtiyaçlarımızı Tanrı'ya bildirerek , O'ndan yardım ve rızık istemek için kullanabiliriz. Bizi beslemesi için Tanrı'ya güveniriz. Bu yiyecekten daha fazlası demektir. Tanrı'dan her gün için ihtiyacımız olan her şeyi sağlamasını isteriz. 


Günahların Bağışlanması: Dördüncü bölüm, “Bize karşı suç işleyenleri bağışladığımız gibi, Sen de bizim suçlarımızı bağışla" ifadesini içerir. Bu, günahlarınızın bağışlanması ve sizin de başkalarına bağışlama göstermeniz gerektiğini anlatır. Tanrı'dan bizi bağışlamasını istemeliyiz. Bize karşı yanlış işler yapmış olan insanları da bağışlamalıyız. Eğer biz başkalarını bağışlamazsak, Tanrı'nın da bizi bağışlamasını bekleyemeyiz. Ama biz başkalarını bağışladığımız için değil, bizi sevdiği için bağışlar. İsa günahlarımız için günah sunusu olarak oldu. Bu yüzden tövbe ettiğimizde bizi bağışlayabilir. Ama Tanrı'dan bizi bağışlamasını istiyorsak, biz de diğer insanları bağışlamalıyız.

Kötülüklerden Korunma: Beşinci bölüm, "Bizi kötü olandan kurtar" ifadesiyle başlar ve Tanrı'dan kötülüklerden korunma ve rehberlik istememiz anlamına gelir. Tanrı'nın kendisi bizi asla yanlış işler yapmaya kışkırtmaz (Yakup 1:13). Bu istek, bizi yanlış işler yapmaya ayartacak herhangi birinden ya da herhangi bir şeyden korunmak içindir. Bizi ayartan yanlış işlerden kaçmalıyız. Ama biz zayıfız. Bu yüzden Tanrı'dan bizi ayartan her kötü şeyden kurtarmasını dileriz. Özellikle de Tanrı'dan bizi Kötü Olan'ın, yani şeytanın gücünden kurtarmasını isteriz.

Sonlandırma: Dua, “Çünkü egemenlik, güç ve yücelik Sonsuzlara dek senindir! Amin” ifadesiyle sona erer. Bu ifade, Tanrı'nın egemenliğini ve gücünü kabul ettiğimizi gösterir ve dua sürecini sonlandırır. Sonunda Tanrı'ya övgülerimizi ve tapınmalarımızı sunarız, çünkü buna layık olan O'dur.

Öyleyse İsa'nın bize öğrettiği gibi dua edelim.

Ek olarak, Rab'be tapınmak için bu güzel ilahiyi öğrenebilirsiniz. 



https://www.youtube.com/watch?v=vEkfmRRPLm4