“Ama firavun, “Rab kim ki, sesine uyup İsrail'in gitmesine izin vereyim?” dedi. Rab'bi tanımıyorum, dahası İsrail'in gitmesine izin vermeyeceğim.”
- Mısır'dan Çıkış 5:2 

“Biri size bir şey söylerse, 'Rab'bin onlara ihtiyacı var' diyeceksiniz, o da hemen gönderecektir.”
- Matta 21:3

“Adını bilenler sana güvenir, çünkü sen, ya Rab, seni arayanları terk etmedin.”
- Mezmur 9:10

Firavunun, “Rab kim ki... O'nun sesine itaat edeyim? Rab'bi tanımıyorum ve tanımayacağım da...” demesi  anlayışını açıkça gösterir. Bu sözlerle neden itaat etmeyeceğini özetler: "Tanrı'yı tanımıyorum". Önünde sonunda, Tanrı hakkındaki görüşüm O'na olan sevgimi, güvenimi ve itaatimi belirleyecektir. 

İsa'nın Matta 21:3'te, öğrencilerini Yeruşalim'e gitmeleri için bir eşek ve sıpasını çözmeye gönderirken bunu nasıl ifade ettiğine dikkat edin.

Birilerinin kendilerine ait olmayan hayvanları almalarına engel olabileceğini tahmin eder, bu yüzden onlara sadece Rab'bin (bir çeviriye göre “Her Şeyin Rabbi”) onlara ihtiyacı olduğunu söylemelerini ister. O'nun her şeyin Rabbi olduğunu anladığımızda, sahip olduğumuz her şeyi bırakacak ve O'na tam itaatimizi sunacağız. 

Mezmur 9 bunu çok güzel özetler: “Senin adını bilenler sana güvenirler” (ayet 10). 

Firavunun halkı bırakmayı reddettiği aynı bölümde, Musa'nın bile Tanrı'nın kurtarışından şüphe ettiğini okuruz (Mısır'dan Çıkış 5:22-23). Musa Tanrı'yı daha yeni tanımaya başlamıştı. Henüz hikâyenin tamamını bilmiyordu; Mısır'dan Çıkış 15'e kadar ilerleyip bir gün yazacağı, “görkemli zaferler kazanan” bir Tanrı'ya adanmış zafer şarkısını okuyamazdı... 

Ama ben yapabilirim. 

Güvenmekte, itaat etmekte, her şeyimi teslim etmekte sorun yaşıyorsam, Kutsal Yazılar'a dönüp Tanrı'nın KİM olduğunu, nasıl bir karaktere sahip olduğunu ve vaatlerini nasıl yerine getirdiğini kendime hatırlatmam gerekiyor olabilir mi? 

Senin adını bilenler sana güvenirler. Sahip oldukları her şeyi, görkemli bir şekilde zafer kazanan Her Şeyin Rabbi'ne isteyerek teslim ederler.