Kutsal Kitap'dan alınan bu hikayede, İsa Mesih Kayıp bir oğul, bir evlat hikayesi anlatıyor. Oğul kibirinden dolayı düştüğü çukurda artık pişmanlık yaşıyordu, yalnızlık ve çaresizlik içerisindeydi. Yeni bir hayat hayali kurmuştu oysa şimdi bulunduğu yer yalnızlık ve karanlık doluydu.

Pişmandı, kimsesi kalmamıştı, çaresi de kalmamıştı. Pişmandı ama yalnızdı, dönecek bir evi yoktu, babası ne derdi? herkes ne derdi? Kendimden başka kimsem yok diye düşünüyordu ama yavaş yavaş kendisi de yok oluyordu... 

Yalnızlık nedir bunu anlıyordu, çaresizlik nedir bunu da anlıyordu...

Belki de bu durumda bir çare vardı, acaba evine dönse ne olurdu?

Acaba Baba ne derdi?