Elçi Pavlus bize 1 Timoteos 4:7-8'de şöyle öğretir: kendini Tanrı yolunda eğit.  Bedeni eğitmenin biraz yararı var; ama şimdiki ve gelecek yaşamın vaadini içeren Tanrı yolunda yürümek her yönden yararlıdır. Pavlus, Hristiyan yaşamını bir atletin eğitimiyle karşılaştırır. Bize, Hristiyan yaşamımızda çaba ve eğitim gerekli olduğunu anlatır. John Stott şöyle der: “her şey O’na karşı olduğundan, kendiliğinden Tanrı yoluna girme diye bir şey yoktur.” Ruhsal disiplinler bu şekilde Rab’de büyümemize yardımcı olacaktır. Ruhsal (manevi) disiplinler nedir?

Ruhsal disiplinler, Pavlus’un öğrettiği emri takip etmenin pratik yollarıdır. Manevi olarak gelişmemize yardımcı olan ruhsal uygulamalardır. Ruhsal bir disiplin, yaptığınız bir şeydir, olduğunuz bir şey değildir. Örneğin, oruç ve dua ruhsal disiplinler olabilir. Hristiyan yazar ve ilahiyatçı, Don Whitney, şöyle söylemektedir;

“Ruhsal disiplinler, Kutsal Yazılarda bulunan ve İsa Mesih'e inananlar arasında ruhsal gelişimi destekleyen uygulamalardır. Ruhsal disiplinler, ruhsal gelişimimizi artıran ve ruhsal olgunluğa erişmemizi sağlayan davranışlar olarak tanımlanabilir.”

Kutsal Yazılarda tam bir liste yoktur. Bence, aşağıdakiler manevi disiplinler olabilir: ıssızlık, sessizlik, oruç, paydaşlık, şabat ilkesini uygulaması, Kutsal Kitap çalışması ve okuması, özel ibadet zamanı ve duadır. Bunların hepsi, Rab ile ilişkimizde gelişmemize yardımcı olabilecek kutsal metinlerde bulunan fikirlerdir. Bu disiplinler, karakter nitelikleri veya Ruh'un meyveleri ile karıştırılmamalıdır. Örneğin, dua ruhsal bir disiplin olabilir ve sevinç duadan gelebilecek ruhsal bir meyvedir. Ruhsal disiplinler olarak bilinen uygulamaları, bunlardan kaynaklanması gereken meyvelerden ayırt etmek önemlidir.

Size başka bir soru sormak isterim. Şabat ilkesi hayatımızda ihtiyaç duyduğumuz ruhsal bir disiplin olabilir mi?

Şabat ilkesini uygulamak, Mesih'in izleyicileri olarak takip etmemiz gereken bir emir değildir. Aksine, hayatımızda sağlıklı çalışma ve dinlenme dengesini bulmak için kucaklaşabileceğimiz bir ilke olabilir. Hatırlarsanız, bunu başka bir yazıda konuştuk. Hepimiz başarılı olmak ve işimizde bir denge duygusu bulmak isteriz. Şabat ilkesini benimseyebileceğimiz ruhsal bir disiplin olarak düşünelim.

Şabat ilkesini haftalık olarak uygulamak, her hafta karşılaşacağımız zorluklara zihinsel, duygusal ve fiziksel olarak hazırlanmamıza yardımcı olur. Yapmamız gereken işi daha verimli yapmamızı sağlar. Atlet’in yaşamıyla benzerdir. Antrenmanları ve egzersizleri arasında dinlenmeleri gerekiyor. Kendilerini gerektiğinde dinleyerek hareket etmeleri gerekir. Bu konuda ruhsal özgürlük da vardır. Pavlus, bize daha fazla şey öğretir. Onun ne dediğine bakalım.

Pavlus, Romalılar 14:5'te şöyle der: kimi bir günü başka bir günden üstün sayar, kimi her günü bir sayar. Herkesin kendi görüşüne tam güveni olsun. Şabat ilkesini kucaklamak kişisel bir tercih meselesidir. Şabat ilkesini uygulamak, Hristiyan'ın kendi zihninde tam olarak ikna olması gereken bir şeydir. Pavlus ayrıca Koloseliler 2:16'da şöyle açıklar: bu nedenle kimse yiyecek içecek, bayram, Yeni Ay ya da Şabat Günü konusunda sizi yargılamasın. Şabat ilkesine gelince birbirimizi yargılamamamız gerektiğini öğretir. Bunu uygulamak isteyen ya da yapmak istemeyen insanlar, birbirlerini yargılamamalıdır.

Benim için şabat ilkesini uygulamak daha çok bir bilgelik meselesidir. Zayıf olduğumuz için dinlenmeye ihtiyacımız olduğunu biliriz. Bilgelik, bilginin uygulanmasıdır. Hayatımızda kendimizi bazen dinleyerek hareket etmemiz gerektiğini biliyorsak, şabat ilkesi bu konuda bize yardımcı olur. Yoğun yaşamlarımıza büyük değer katabilecek manevi bir disiplin olabilir ancak karar sizdedir!